Do pracy przez Legionowo. Bo jak mówi staropolskie przysłowie: Do Czech przez Hiszpanie też można dojechać z Polski!

Chciałem kupic sobie mrygaczkę lekko-prądo-żerną jednak sklep był od 10:00 czynny rowerowy, więc udałem się na SKM, jako, że było dość dżdżyście. Okazało się, że oczekiwanie na SKM wiązałoby sie z 25 minutowa bezczynnością. Wybrałem więc rower i czynność pedałowania do Stolycy!

Było wilgotno i padało na niby, czyli niby padało a niby nie. Tak naprawdę to mikrokropelki wisiały w powietrzu.

W pracy byłem, po pokonaniu drogi okrężnej na Młocinach, przed czasem czyli w momencie otwarcia. Znów spojrzenia bezcenne ludzi gdy wprowadziłem rower do sali. Cyk cyk cyk cyk piiip klik i zniknąłem za drzwiami aby sie przebrać.

Praca przeminęła z wiatrem, choć było kilka nie miłych sytuacji z klientami. Nie więcej niż w spożywczym, gdy pracując owego czasu źle ryby odważałem, czy źle podałem produkt w lodówki, ale jednak ciśnienie się podnosiło! nigdy nie przywyknę chyba do tego:) Coby jednak nie tylko narzekać, miałem także kilka zabawnych klientów z których nie mogłem przestać się śmiać. Musiałem kaszlać maskując śmiech, gdy pani piszcząc i zagryzając język w przezabawny sposób, piąty raz próbowała się podpisać na Cyfrowym Ekranie klienta.
"Bo proszę pana mi tu wszystko w górę idzie jak ja tym jadę po tej szybie!" - podsumowała wciaż nie zadowolona z piątej próby podpisu.

Wychodząc o przyzwoitej porze, zastałem na niebie ciemne chmury a na asfalcie wodę, co w niekłamany sposób musiało oznaczać, że deszcz znajdował się gdzieś w połowie drogi pomiędzy dwoma ośrodkami. Jechało mi się jednak sprawnie i byłem przed 21 w domu.

Dobrej nocy i suchych kilometrów życzy Księgowy!


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Dobrze od rana dać popalić systemowi.



Ja dziś rozpocząłem działanie pełną parą. Jednak zacznę może od początku czyli od rana. Warto przeczytać, bo kto wie może znów dziś będzie jakaś promocja;P
Najpierw poranny kurs na Jerozolimskie złożyć dokumenty w biurze. Jechałem sobie przez miasto roześmiany jakoś taki wesoły jakby nie wiedząc co mnie czeka w robocie.

Po złożeniu dokumentów tam gdzie ich miejsce, przez Rondo Zesłańców i Prymasa przemknąłem się do Reymonta, a następnie przystąpiłem do zwiedzania Młocin. Do godziny zero miałem, jeszcze ponad 45 minut.
Przejechałem się wzdłuż lotniska Bemowskiego a potem zagłębiłem się w uliczki osiedli na Powstańców Śląskich. Przez te kilka lat tak naprawdę, nie miałem okazji poznać tej dzielnicy dość dobrze. A dodatkowo przebudowa obwodnicy Warszawy zmieniła pewną jej strukturę i teraz z przyjemnością odkrywam nowe wyasfaltowane uliczki.

11:30 dochodziła, kiedy wparowałem do pracy. Ludzie patrzyli na mnie z oczami jak spodki. Placówka była już czynna a ja wszedłem do sali z rowerem, i przemaszerowałem przez cały bank po czym zniknąłem za drzwiami, aby wrócić za 15 minut przebrany i gotowy do pracy!

Było sporo klikania, sporo myślenia i sporo nerwów, ale okazuje się, że nie tylko ja miałem tego dnia kłopoty. Jaki z tego wniosek? Olać system i dawać z siebie tyle ile się da, bez nadwyrężania zdrowia psychicznego:P


Wyszedłem z rabotajeta o 20:35 i niczym strzała mknąłem do domu przez ciemność nocy. Nocne powroty mają swoje plusy, miasto jest wtedy takie specyficzne, jakby zwalniało, bieg ludziom się mniej spieszy a na drogach mniej jest pojazdów. Wracam przez UKSW a tam jak zwykle mroczna aleja pośród lasu której finalnym aktem strachu, jest ciemny średnio oświetlony zjazd w dół pod estakadę. Dziś "spotkałem" tam pana z psem, zarówno Pan i Pies byli jednakowoż tako samo niedoświetleni jak sama ulica po której się poruszali.

Zaskoczeniem był dla mnie także odcinek przez Most Północny, na którym na środkowej prawie 0,5km części nie paliły się latarnie i totalnie nic nie widziałem. Na domiar złego, wiało jak pierun i ciągnęło chłodem od wody.

Dojazd do domu zajął mi 50minut.


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Dzień dziś dał mi do wiwatu! Oj działo się dziś od samego rana...

Zaczęło się już o świcie, kiedy dotarło do mnie ile to ja spraw mam do załatwienia. Kiedy już myśl ta przebiła się przez system odporności na stres wybiła godzina 7:15. Szybkie śniadanie i o 8:00 byłem już w siodełku. Pożegnałem się z Agnieszką i ruszyłem zdobywać Warszawę.

Mimo bezchmurnego nieba poranek, był zimny. Słońce dawało złudne wrażenie ciepła a wiatr wiejący w plecy niby pomagał, jednak pieruńsko wychładzał. Na 3 światłach, po raz kolejny trafiając na czerwone, doszedłem do przekonania, że zdecydowanie za zimno się ubrałem. W łapy było mi zimno w plecy wiało, i chłodziło jak w lodówce, jednym słowem, zapowiadało się ciężkie 25km na Uczelnie.

Kiedy podjeżdżałem na skarpę, o dziwo się nie spociłem, a zimny wiatr okazał sie przyjemnym chłodem. Bylem na miejscu przed czasem. 9:30 to było za wczesnie aby iśc upominać sie w dziekanacie o ostatnią jubileuszową naklejkę na legitymację.

Czekałem więc spokojnie słuchając muzyki w MP3 i opalając się na słońcu za wiatrem na dziedzińcu szkoły. Około 9:55 wyruszyłem przed dziekanat. Pani łaskawie raczyła dotrzeć do pracy 15 minut po czasie. (10:15) Dziekanat był w środku oblegany już przez jedną pracownicę, ale bez tej drugiej, system nie mógł zatrybić a ja jako, że do owego systemu należę, nie mogłem uzyskać naklejki. Najbardziej irytujący był komentarz pani:

- o jest pani już, jest już 15 po, mógłbym uzyskać naklejkę na legitymację?
- 15 minut to kwadrans studencki powinien sie pan przyzwyczaić przez te kilka lat.
- Tylko, że ja się śpieszę do pracy , proszę pani i naprawdę nie mogę czekać na pani kwadrans bo mi za niego nie zapłacą...
- No prosze pana albo studia albo praca! Czasem trzeba wybrać priorytety!


I wiecie co? Weszła do dziekanatu i zamknęła drzwi od środka. Przebrała się i dopiero mnie przyjęła z miną przepitej niedźwiedzicy. Nie strzepiłem języka, odszedłem w milczeniu zrezygnowany, bo miałem naprawdę mało czasu aby dotrzeć do pracy na czas.

Opuszczałem wydział, lekko zniesmaczony, niby spędziłem tu 6 lat, wiele semestrów i wszystko jest mi tak bliskie a jednak poczułem się dziś jak jakiś szczeniak zbesztany przez starszą doświadczoną kadrę. Ile bym tu nie studiował zawsze będę tym niżej... taki los studenta.

Na Młociny miałem pod wiatr, pod słońce i wszystko było kuźwa pod! Dojechałem na styk dość nieźle zmachany. W pracy jednak nie miało być lepiej. Ledwie się ogarnąłem z ciuchów rowerowych a już dostałem bure od dyrektor regionalnej, wizytującej dziś kontrolnie oddział, że nie mam badań i że maja być na wczoraj! Ubezpieczyciel umówił mnie na piątek na 9:45 a ja miałem się rozdwoić aby były na dziś po południu. No i opuściłem oddział szybciej niż tam dotarłem;) Ubrany w garnitur, krawat i spodnie w kant pomknałem zdobywać Polski system służby zdrowia.

w skrócie:
* 112 dojechałem do mostu Grota
* 731 do Jabłonny
* DOM i przwalanie dokumentacji medycznej, co może a co napewno się nie przyda
* 731 Do Legionowa tam do Mediq gdzie odwiedziłem 2 lekarzy w ciągu jednej godziny i wykorzystując swoją gadkę, szczyptę sprytu i elokwencję oraz cwaniactwo ominąłem 12 ludzi do okulisty, i 5 osób do medycyny pracy.
* Po 17 byłem już w oddziale spowrotem z badaniami... i co?

Dostałem ochrzan, że badania zrobiłem prywatnie a nie przez fundusz ubezpieczeniowy pracodawcy. No, ale summa summarum przyjęli świstek a ja będę teraz się woził aby uzyskać zwrot kosztów leczenia. Najlepsze jest w tym to, że Mediq w Legionowie jest podłączony pod ów fundusz pracowniczy i na infolinii gdy próbowałem się umówić, zaklepywali mi wizytę na piątek albo później.

W pracy sporo papierologii, tonąłem w procedurach, nadawalem depozyty i rejestrowałem dokumenty w systemie. pracy było sporo, sporo nowego się nauczyłem, ale wyprostowałem wszystkie zaległości nawet zrobiłem ponad normę i z czystym sumieniem mogę powiedzieć sobie "dobra robota". Jak na taki zakręcony dzień wyszło całkiem zgrabnie a dyrektor regionalna była wielce zadowolona. A gdy szycha się cieszy, cieszy się też ściółka, czyli my szarzy pracownicy:)


Nocny rower powrotny smakował nad wyraz dobrze, pomijając to, że niemiłosiernie mi zimno było w uszy i dłonie. Lampka przednia zdechła,umarła ale niebawem jak znajdę czas dokupię może taką mała mrygaczkę i duża daleko-świecąca będzie miała mniej do roboty!

Kilometrowo mało, jednak opisowo dużo:) Jeśli dotarłeś do tego miejsca, wygrałeś bon na zakupy w Tesco za 0,01 pln.


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Wielka eskapada do decathlonu na zakupy. Wiosna idzie panie sierżancie to i my Księgowy do sezonu szykujemy swe ciała, rowery i sprzęty! Sporo Pe El En Ów zostało wtłoczonych w gospodarkę! Nie ma jednak co szerzyć malkontenctwo a trzeba wam wyłożyć co i jak było tego dnia bo i pytań zapewne będzie mnogo w głowach waszych, po ukończeniu tego tekstu.

Albowiem moi mili, skorośmy się zgromadzili, opowiem wam po krótce jako to było dnia tego pańskiego 14 kwietnia! Po odbyciu fascynującej, jak flaki z olejem z wątroby rekina grenlandzkiego, drogi do metropolii rozpusty i kapitalizmu zwanego potocznie centrum handlowym, rozpoczęliśmy z Agnieszką zakupy!

Wreszcie mam drugi komplet ciuchów na rower na chłodniejsze dni. Tamta „mazowii” była jedna, dresik jest za mało rowerowy i słabo odprowadza wilgoć. Padło więc na pewien produkt bluzowy z decathlonu. Bluza jaką kupiłem ma fajne otwory na kciuki, że gdy zrobi się chłodny wieczór wkładasz palce w te otwory i rękawy wyciągają sie tak, że zasłaniają 2/3 dłoni.





Fajny patent na zimne noce w czasie wypadów Bike to Hell, gdy już nieźle ciągnie od łąk i lasów a nie chcesz wybijac się z rytmu i zakładać rękawic, które być może i wieziesz gdzieś upchnięte pomiędzy dętkami w czeluściach bagażu!

Do tej pory po za spodenkami kolarskimi w liczbie sztuk dwa, bluzę z długim rękawem miałem tylko jedną. Bilans się wyrównał i imć mości Księgowy rozpływa się w radościach iż posiada dwa odzienia!
W dobie szaleństwa zakupowego nabyłem także cienką syntetycznie oddychającą koszulkę QUECHUY z długimi rękawami na chłodniejsze wieczory letnich dni. Cieniusieńka pieruńsko, ale nada się pod kurtkę jak chlodkiem zawieje!
Dodatkowo w koszu rozmaitości wylądowały buty B-twin a`la SPD. Nie będę wkręcał bloków a jeździć będę jak w zwykłych adidasach we wparciu nosków. Boty te są sztywniejsze i dobrze wentylują się podczas intensywnego wysiłku. Dodatkowym atutem jest to, że Aga ma takie same (kolor inny) i sprawdziły się one na wyprawie we Włoszech jednocześnie zachowując spójność swą, czyli potocznie mówiąc – Nie rozpadły się. Daje im to zdecydowaną jakościową przewagę nad Nike`ami za 200 zeta kupionymi rok temu w których wentylacja z każdym dniem objawia się kolejną dziurą w syntetycznej „pseudo skórzanej” powłoce obuwia.

Owego dnia pańskiego w krainie rozpusty kapitalistycznej nabyłem takowo, również rękawiczki lekkie, przewiewne z długimi palcami na nocne wczesno-wiosenne i późno-jesienne dojazdy.


Całości zakupów dopełniła by wisienka na torcie, jednak owej nie znalazłem:( Poszukuje jeszcze lampki małej takiej najlepiej taniej i żeby tylko mrugała sygnalizacyjne na biało. Rozważam zakup czegos w ten deseń:



lub ten:



Moja silna latarka szybko zjada baterie i 2-3 dni i juz ledwo ją widać. W nocy zaś jest świetna ale na dojazdy do pracy przyda sie coś aby straż nasza polska, miejska się nie czepiała i co by mnie wieczorami inni rowerzyści z nietoperzami nie mylili. Chciałbym mrygawkę zamontować na koronie widelca, stad interesują mnie lampki mocowane na rzep, małe i zużywające mało prądu.
Jeśli ktoś z was ma jakąś fajna lampeczkę z mocowaniem na "wszędzie" byłoby fajnie jakbyście podpowiedzieli mi coś.

Uff. No i dobrnąłem do końca opowieści zakupowej:) W razie pytań pisać, w razie wpisów pytać, w razie potrzeby skonsultowania się z lekarzem i farmaceutą pisać też do mnie!


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Accent nareszcie doczekał się nowego ubranka. Dostał dziś przepiekny nowy lśniacy powietrzny amortyzator EPICON. Wyższa kultura jazdy, lepsza jakość itd itp.
Ważyłem swój nowy wiatrowy uginak i ma 1729g

Niewyobrażalne luzy doprowadzały mnie do wrzodów żołądka i przyprawiały o niesamowity stres. XCR wytrzymał od 2009 roku zaledwie 3 lata, z tego raz zmieniałem mu golenie dolne ale i tak to nic nie dało. Odszedł na łono nieba dla amortyzatorów z luzami.

Dziś równiez rowerek dostał nowe stery na łozyskach maszynowych.

Czekam jeszcze na wymianę napedu, ale to dopiero za jakiś czas, choć obawiam się, że łozyska HT2 znów domagają się zmiany, co mnie martwi, bo nie wiem czy nowy napęd bedzie na HT2.


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Od rana jak zwykle spóźniony. Zawsze wydaje mi się, że wyjechałem za późno, po czym okazuje się, że nie jest źle a mało tego nie jest nawet bardzo źle.

Dziś jednak było troszkę gorzej niż dobrze, czyli generalnie przeciętnie.

Po pokonaniu standardowej traski do Mostu Północnego w deszczu jadąc, zacząłem się wspinać na skarpę przy Dewiacyjnej ulicy UKSW. Po podjeździe nie ujechawszy kilometra złapałem gumę nieomal przy samych już torach tramwajowych.

Zmiana dętki nie była możliwa bo jej nie miałem. Załatałem więc dętkę łatką i pojechałem, realnie już spóźniony do pracy.

Wjechałem w sam czas na otwarcie i przed drzwiami spotkałem Cimana, który zajechał przed szkoła aby chwilę pogadać...


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Zaginam czasoprzestrzeń swoim welocypedem. Wczoraj czterdziecha a dziś niestety tylko tyle. Wczoraj faktycznie wróciłem się kawałek trasą do pracy, co by nie stać przed wejściem jak ciul przysłowiowy.

Dziś od rana szło mi jakoś opornie z zbieraniem się do wyjazdu. Wszystko jakoś było "za późno". Niby wstałem o dobrej porze, jednak zanim się zebrałem było już "w sam czas" by byc z dobre 5 km dalej:P Jechało się jednak o wiele zacniej, bo i wiatr mimo, że w ryj, nie był wyrwikaptur a jedynie chłodził me lico.
Kłopot przeogromny stanowi dla mnie w dniach obecnych strój. W samej bluzie jest mi za zimno, w kurce zaś za gorąco. Cienka czapka na uszy odpada, zaś rano bez czapki wieje pieruńsko i mam wrażenie, że bez owej czapki będę miał zapalenie uszu. I weź tu człowieku opracuj metodejszyn do odzienia się do pracy. Niebawem może pogoda się ujednolici to będzie mi łatwiej, obecnie bowiem na zmianę to gorąco mi to znów zimno...

Dojazd do mojej pracy jest pokręcony i to dosłownie. Po pokonaniu Modlińskiej wskakuje na most Północny, następnie tajnymi placami budowy przeciskam się pod "inwestycją" i znów nad drogą, przy użyciu kładki rowerowej przeprawiam się nad 3-pasmówką, aby chwile później wjechać pod estakadę wiodącą do Łomianek. Tam po szaleńczym zjeździe, pędzę do Dewiajtis i zmagam się z podjazdem na skarpę. Ostry interwał, choć krótki wiedzie mnie ku górze, gdzie przez kampus ŁU KA ES WU jadę dalej.
Zastanawiałem się ostatnio kim jest Lidney Samuel, że nazwali drogę/ulicę nazwą Lindego Samuela? I wy-wikałem, że:

Samuel Bogumił Linde (ur. 11 (24) kwietnia 1771 w Toruniu, zm. 8 sierpnia 1847 w Warszawie) – polski leksykograf, językoznawca i bibliotekarz.

Tak więc ulicą Lindego Samuela, tego od książek, jadę dalej ku ulicy Kasprowicza, gdzie przecinam ją w niecodzienny sposób udając się w kierunku Opaczewskiego. Ta zaś ulica zmienia się płynnie w Reymonta, gdzie ów chlebodawca ma swój zakład;)

Dziś w dobie znudzenia i nazbyt wczesnego przybycia pod zakład, zaznajamiałem się rowerowo z ulicami Kochanowskiego oraz Gala Anonima. Jutro być może, gdy pogoda pozwoli, pokręcę się w inne zakątki tej dzielnicy.

Powrót był dynamiczny, szybki i po ciemku... przednia lampka znów zdechła, ma skubana dużą moc ale szybko wyświeca się bateria. Chyba poszukam jakiejś taniej dobrej i długo świecącej przedniej Mrygaczki, tylko do zaznaczania swej nędznej obecności na drodze.


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Dziś pierwszy raz do banku pojechałem rowerem. Nie było najgorzej, gdyby nie fakt, że było rano pod wiatr. Do pracy jechałem o zgrozo 57 minut. Byc może własnie przez ów wiatr w ryj. Byłem jednak przezornie przed czasem więc zrobiłem jeszcze małą zapoznawcza rundkę po okolicy coby poznać lepiej okolicę Młocin i Powstańców Śląskich. Myślę, że jeszcze nie raz będę przed czasem to stopniowo będę powiększał obszar mojej znajomości tego obszaru.

Praca - Praca - Praca... Tu nie wiele mogę powiedzieć na forum publicznym co do szczegółów jednak w największym skrócie jeszcze nie mam pełnych uprawnień dokładnie zapoznaje się z procedurami i przygotowuje się na główne starcie od poniedziałku. Będzie to żmudne klepanie w komputer i praca siedząca, więc do i z pracne jeżdżenie będzie jak najbardziej na miejscu.

Powrót z roboty był o 21. Zawsze lubiłem nocny rower i zanosi się, że ów będę przerabiał codziennie przez najbliższe dni miesiące, czy nawet lata;P
Miałem z wiatrem i leciałem do domu całe 45 minut.


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

Odebrać i doprowadzić do nas Marka, który jechał z trasy po Mazowszu:)


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,

I w ten oto sposób jestem wrócon w swe przestworza domowych zakątków. Trafiło mi się, że wpadłem w sam wir świątecznego sprzątania i odkurzania. Czy tylko ja mma takie wrażenie, że te święta to jakaś pomyłka? Gdybym jeszcze mógł spędzić je na siodełku, to bylo by coś, a tak? tak zwyczajnie jest to pojechanie, odsiedzenie swojego przy stole i napchanie się wszystkim. Do tej pory święta spędzałem na rowerze a w tamtym roku byłem na wyprawie, dziś muszę wpleść się w kierat obowiązków zachowań i tradycji.

Nie ma jednak co się smucić, trzeba myśleć pozytywnie, to tylko 3 dni i potem zacznie się znów codzienność. Czy będzie to lepsza czy gorsza przyszłość to się jeszcze okaże, jednak zawsze nowe budzi ekscytację. Oby tej siły witalnej i zapału wystarczyło mi na jak najwięcej dni w pracy.

Swoją droga ciekawi mnie, czy ktoś z was kursuje po Młocińskich szlakach? Już wiem, że Che mogę spotkać w okolicy Dewajtis i w Bielańskim, ale może jeszcze ktoś będzie kursował do pracy w tych okolicach? Fajnie jest spotkać znajomego gdzieś na skrzyżowaniu.

Ech idę dalej ogarniać sprawy świąteczne...


Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,