Do pracy 145 - Na wygnaniu cz 1 || 17.84km
Poniedziałek, 25 sierpnia 2014
· Komcie(2)
Kategoria Do pracy!
Od wczoraj jesteśmy lokatorami u rodziców. Z trzypokojowego mieszkania zrobiło się dwupokojowe a w sumie jednopokojowe. Bo jeden pokój - mój dawny - zajmujemy my z Agnieszką (sypialnia) a drugi nasze bambetle. Trzeci to pokój rodziców. Mieszkanie jest zawalone naszymi rzeczami a my czujemy sie upchnięci do pokoiku jak sardynki. Nie jest to pisane z żalem czy czymś takim, po prostu nie wiem jak ludzie ( a mamy takich znajomych ) moga mieszkać z rodzicami w ciasnym pokoju, który zajmują jako para.
Czuje się dziwnie mają tak mało przestrzeni i miejsca dla siebie.
Plusem na pewno jest to, że przez to, że tu tak ciasno to codzienność wygania nas na dwór i częściej, wcześniej i dalej jeździmy przed pracą. Wiadomo człowiekowi nie spieszy się do ciasnego pokoiku gdzie wszystko mamy pod nogami. No to co? Wybieramy po - pracowe rowerowanie i przed pracowe wcześniejsze opuszczenie domu.
Jaki tego efekt? Hmm nocnik ;popołudniki i popracniki:D
Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,
Czuje się dziwnie mają tak mało przestrzeni i miejsca dla siebie.
Plusem na pewno jest to, że przez to, że tu tak ciasno to codzienność wygania nas na dwór i częściej, wcześniej i dalej jeździmy przed pracą. Wiadomo człowiekowi nie spieszy się do ciasnego pokoiku gdzie wszystko mamy pod nogami. No to co? Wybieramy po - pracowe rowerowanie i przed pracowe wcześniejsze opuszczenie domu.
Jaki tego efekt? Hmm nocnik ;popołudniki i popracniki:D
Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,
Ksiegowy
