zmiażdżony || 91.00km

MIałem sobie jechać na 300 - miałem jechać sobie, ale szef ze swoim bratem poddali pomysł, że na rowery idą. Obaj byli kolarze. Obaj generalnie mało jeżdżący. Do tego jeszcze wpadł Artur. On trenuje całą zimę. Miało być spokojnie. Miało być mniej niż 30 wszystko być miało. A wyszło jak zawsze... Zamiast 60- wyszło 75 km i tego no... zmasakrowali mnie. Dla nich pod wiatr 31 km/h to spokojnie, a ja ledwo do końca trasy dojechałem. Czasem tego nie rozumiem, jeden pali szlugi jeździ może 1/8 tego co ja, a zamiatali mnie jak chcieli. Zlot testosteronu kurde. Ja chyba jestem z innej bajki. Z Szoszonami to trzeba być w ich świecie. Przez 90 km nawet nie rozglądałem się dookoła, tylko napierd... wpatrzony w koło i aby nie dać się urwać. Oni sobie jechali gadali w sumie bez wysiłku. Wszyscy trzej na karbonach, a dwóch na kołach karbonowych z dyskami. 

Ja na Aluminiowym prawie trekingu z bagażnikiem, na oponach 32c. No ale miało być spokojnie... tak niedzielnie... miało być delikatnie... 

Delikatnie? No pewnie 

"musisz tylko trzymać koło wtedy ci wiatr nie będzie tak przeszkadzał"
"no ale trzymam"
"i co nie lżej?"
"przecież wieje z każdej strony"

Umęczyłem się i końcówkę skróciłem. Oni uwolnieni od piątego koła u wozu dokręcili jeszcze, a ja prawie na oparach w tętnie 190 ledwo dojechałem do domu. Pod wiatr na końcu jechałem 20 km/h... Potem spotkanie na piwku w ogródku. No i wiecie - "rady". Rady dla nowicjusza...
"spd mu trzeba załatwić"
"no koniecznie, w tych butach to on się zamorduje"
"wiecie, ale ja mam problem z kolanem w spd boli mnie śródstopie, próbowałem już kilka razy"
"e tam bloki pewnie miałeś źle ustawione"
" musisz trzymać koło jak jest pod wiatr. Pamiętaj"
"no ale jak mam trzymać koło skoro nawet jak je trzymam ledwo jadę za wami te 32-33km/h"
"wiesz, bo to czasem trzeba się zagiąć przez moment jak jest pod wiatr, a potem już spoko będzie zobaczysz"

Uświadamiam sobie, że rowerowanie z szosowcami to nie dla mnie. Wycieczka była dziś fajna, poczułem nogi, ale kuźwa jedyne co dokładnie obserwowałem to koło i asfalt aby nie wpaść w dziury. Jak tylko podniosłem głowę wyżej, to mnie jakby ktoś łapał za kask i ciągnął do tyłu. Gdzie tu frajda... gdzie kontemplacja wiosny...

Chyba strzele focha i zacznę sobie jeździć w tym tygodniu bocznymi drogami. Wogle po dzisiejszym dniu mam ochotę rzucić jakiekolwiek maratony i rywalizacje. No ale jak chce się umówić na rower z kimś kto normalnie jeździ, to każdy ma coś. Każdemu coś wypada. Każdy innym razem. Bo ty za szybko jeździsz, bo ty za długie dystanse robisz, bo ty, bo ty... Ale BOJA chce iść na rower, i BOJA jak będę jechał z kimś dopasuje się do rytmu... BOJA nie zostawi cię i nie każe jechać boczną drogą aby dokończyć sobie zapierdalanie. 

BOJA nie gryzie... tylko cierpi na chroniczny brak czasu... Stąd decyzje o wycieczkach na dzień przed, lub z rana i umawianie się na wieczór. Nie mam tej możliwość zaplanowania sobie weekendu dwudniowego pod namiotem, nie mam wolnych sobót, nie mam tyle czasu co większość ludzi pracująca od PN-PT...

Aż się normalnie na was oburzyłem - leniwe kluchy jedne masłem oblane noooo!!!!!!!





Pozdrawiam
Księgowy
Organizator: Legionowska Katorga,